Choroba Alzheimera charakteryzuje się stopniowym zanikiem tkanki mózgowej.
Przyczyna warunkująca wystąpienie tej choroby nie jest jeszcze znana.
Istnieją dwie teorie co do jej genezy.
Pierwsza mówi o tym, że Alzheimer spowodowany jest odkładaniem się w mózgu substancji białkowej, zwanej amyloidem.
Amyloid uniemożliwia pracę komórek nerwowych, przez co nie spełniają swoich funkcji. Inną przyczyną może być toksyczność amyloidu, która powoduje śmierć komórek nerwowych.
Inna teoria dotyczy wiązek włókien neurofibrylarnych, które w zdrowym mózgu są proste i biegną równolegle, zaś u osób z Alzheimerem ulegają poplątaniu. Splątanie owych włókien może powodować
uszkodzenie neuronów.
Czynniki ryzyka:
– Wiek ( największy wskaźnik zachorowań jest najwyższy po 65 roku życia )
– Uwarunkowania genetyczne
– Urazy głowy
– Problemy zdrowotne ze strony układu sercowo-naczyniowego, z powodu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, wysokiego poziomu cholesterolu oraz udarów
– Palenie tytoniu
Istnieje 10 głównych symptomów choroby:
– Zaburzenia pamięci, utrata pamięci
– Problemy z wykonywaniem czynności dnia codziennego
– Problemy z komunikacją, zubożenie języka
– Zaburzenia orientacji, dezorientacja w czasie i w miejscu
– Zmniejszona lub utrudniona ocena sytuacji
– Problemy z abstrakcyjnym myśleniem
– Umieszczanie rzeczy w różnych, nietypowych dla nich miejscach
– Zmiany nastroju lub zachowania
– Zmiany w osobowości
– Utrata inicjatywy
Na dzień dzisiejszy nie istnieje lekarstwo na choroba Alzheimera; istnieją leki, które łagodzą objawy.
Co może wykonywać terapeuta zajęciowy chcąc aktywizować chorego na Alzheimera?
1. Ruch ( spacery, gimnastyka ogólna, taniec, czynności dnia codziennego samoobsługi, żonglowanie )
2. Trening pamięci ( krzyżówki, rebusy, szarady, gry planszowe, czytanie książek na głos przez pacjenta i pacjentowi, piosenki z lat młodości, muzykoterapia
3. Ćwiczenia związane z koordynacją ruchową i naprzemiennością ruchu
4. Psychoterapia dla pacjenta i jego rodziny
Terapia zajęciowa 